- mövcib
- ə. 1) nəticə, axır; 2) əmri, fərmanı və s. izah edən yazı. Mövcibi-məlal qəm-qüssəyə səbəb olan
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
mövcib — is. <ər.> klas. Səbəb, bais. Mövcib olmaq – səbəb olmaq, bais olmaq. Cahil oğlanların qız toyuna dürtülməsi yetişmiş qızlar tərəfindən . . etiraza mövcib olmazdı. R. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti